Skip to main content

Triangular fibrokartilaj kompleks hasarlanmaları tanı ve tedavisi;ön klinik çalışma türk plastik, rekonstrüktif ve estetik cerrahi dergisi

Amaç: Triangular fibrokartilaj kompleks (TFK) hasarlanması el bileği ulnar taraf ağrılarının başlıca nedenlerindendir. Bu çalışmada, TFK hasarlanması nedeni ile tedavi edilen hastaların erken dönem sonuçları değerlendirildi.

Hastlar ve Metod: Kliniğimizde 2007-2009 yılları arasında 32 adet TFK hasarlanması tedavi edildi. Tüm hastalar direk röntgenogram ve MRG (magnetik rezonans görüntüleme) ile değerlendirildi. Hastaların ortalama şikayet başlama zamanları ile başvuru zamanları arası 14 ay (4-42 ay) idi. Tüm hastalara el bileği artroskopisi uygulandı. TFK hasarlanmaları, Palmer sınıflamasına göre sınıflandırıldı. En sık görülen lezyon tip 1A olup olgu sayısı 19 idi. Olgulardan 1 tanesi tip 1B, 3 tanesi tip 1C, 4 tanesi tip 1D, 5 tanesi tip 2C lezyona sahipti. TFK debridmanı her hastaya uygulandı. Periferik yırtığı olan 1 hastaya dışarıdan içeriye teknik ile sütür atıldı. Distal radioulnar eklem
(DRUE) instabilitesi saptanan 7 hasta, artikuler disk debridmanı ve Fulkerson-Watson ekstraartikuler stabilizasyon yöntemi ile tedavi edildi. Ulnar stiloid fraktürü saptanan 2 hastaya artroskopik debridman sonrası açık redüksiyon ve K teli ile fiksasyon uygulandı. Skafolunat (SL) ligaman parsiyel yaralanması saptanan 4 hasta debridman ile tedavi edildi. SL ligaman total hasarlanması saptanan 2 hastaya artroskopik TFK debridmanını
takiben 3 ay sonra modifiye Brunelli suturasyon yöntemi ile ligaman rekonstruksiyonu uygulandı. Hastaların ortalama takip süresi 11,6 ay (6-21 ay) idi.

Bulgular: Ameliyat öncesi Quick-DASH-T (Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand-Türkçe) semptom skorlaması ortalama 24,12 (9,09-52,27 aralığı) iken ameliyat sonrası 6,99 (2,27-25,00 aralığı) saptandı. Ameliyat öncesi visual analog skorlaması (VAS) ortalama 7,24 (4,5 -9,2 aralığı) iken ameliyat sonrası 2,12 ( 0,3 – 5,4 aralığı ) saptandı.

Sonuç: TFK hasarlanmalarının distal radioulnar eklem (DRUE) ile birlikte değerlendirilerek tedavi buna göre planlanmalıdır. El bileğinde uygulanan artrokopik tedavi girişimleri ile etkin sonuçlar elde edilebilebilmektedir.