Skin preparation with disinfectant solution for hand surgery patients is difficult to perform single-handedly. It requires the help of either an assistant or the scrub nurse or surgeon to use an extra set of sterile gloves. This problem may be circumvented by the novel use of the Rhys-Davies exsanguinator (Trellebourg Woodville Rail, Derbyshire, United Kingdom) to support the arm after exsanguination and inflation of the tourniquet (Fig. 1). The arm is raised above the sterile surface, allowing it to be cleaned and draped single-handedly.
Introduction In cases where a mutilated hand with multiple digital amputations is concerned, an ideal replantation may not be possible depending on the type and severity of the trauma. In these cases, heterotopic digital replantations (HDR) may be considered in order to achieve the maximum functional outcome [1, 2]. In this article, hand restorations performed through heterotopic replantations in three hands that have undergone mutilating hand injuries have been put under the spotlight.
Introduction: Distal finger replantations are technically difficult operations due to small vessel sizes and narrow field of vision. The results of 25 distal finger replantations performed by dorsal approach are presented. The technical benefits and details of this technique is discussed with a literature review. Patients and methods: Twenty-five distal finger replantations were performed by dorsal approach. In dorsal approach volar skin was repaired first and arterial and venous repairs were performed from dorsal side before bone fixation and nailbed repair. Twenty-one cases were Tamai zone I amputations 4 cases were Tamai zone II amputations. 3 amputations were in children and the other patients were adults. Nine amputations were transverse type and the others were oblique amputations. Results: Twenty-three fingers survived and 2 fingers were lost despite revision surgeries (92% success rate). Dorsal approach provided about 2 times wider exposures compared to the volar approach. Fourteen patients had external bleeding to prevent congestion. Mean duration of external bleeding was 6.8 days (range, 628 days). Mean hospitalization period was 7.7 days (range, 6210 days). The mean follow up period was 13 months (range, 6228 months). Six patients had nail deformity. Four patients had pulp atrophy. Three patients had restriction of range of motion in distal interphalangeal joint. Conclusion: Dorsal approach provides a better exposure of vessel repair sites without tension and helps in technical difficulties of distal finger replantation. All types of distal finger amputations are amenable to dorsal approach for vascular repairs and oblique amputations are ideal ones. VC 2016 Wiley Periodicals, Inc. Microsurgery 36:628–636, 2016.
Aim: Glomus tumors are typically located in the subungual region in 75%-90% of patients. However, these tumors can be seen in atypical localizations which are extra-digital parts of the human body. Here, we present the management of a series of five patients with extra-digital glomus tumors treated surgically.
Dear Sir, While brachial artery injury frequently accompanies penetrating injuries of the elbow, open fractures,and open dislocations of the elbow, the injury is rarely seen with closed elbow dislocations (0.5 %) [1,2]. The rich collateral circulation at the elbow may mask the brachial artery injury symptoms during the early period [3]. We treated a patient with bracial artery injury who required treatment because of elbow dislocation a week ago.
Amaç: Elde duyu ve yumuşak doku restorasyonu için pediküllü fleplerle onarım yapılan hastaların geç dönem sonuçları değerlendirildi. Çalışma planı: Çalışmaya 30 hasta (26 erkek, 4 kadın; ort. yaş 33; dağılım 16-62) alındı. Yirmi dört hastada baş parmak, üçünde işaret parmağı, üçünde beşinci parmak ulnar taraf duyu restorasyonu yapıldı. Yirmi yedi hastada damarlı ve sinirli ada flebi, üç hastada duyulu çapraz parmak flebi kullanıldı. Onarımda damarlı ve sinirli ada flebi kullanılan hastaların 11’inde sinir ayırma ve tekrar birleştirme tekniği uygulandı. Duyu değerlendirmesi Semmes-Weinstein monofilaman testi ve iki nokta ayrım testiyle yapıldı. Ortalama izlem süresi 29.2 ay (dağılım 5-144 ay) idi.
Amaç: Elde duyu ve yumuşak doku restorasyonu için pediküllü fleplerle onarım yapılan hastaların geç dönem sonuçları değerlendirildi. Çalışma planı: Çalışmaya 30 hasta (26 erkek, 4 kadın; ort. yaş 33; dağılım 16-62) alındı. Yirmi dört hastada baş parmak, üçünde işaret parmağı, üçünde beşinci parmak ulnar taraf duyu restorasyonu yapıldı. Yirmi yedi hastada damarlı ve sinirli ada flebi, üç hastada duyulu çapraz parmak flebi kullanıldı. Onarımda damarlı ve sinirli ada flebi kullanılan hastaların 11’inde sinir ayırma ve tekrar birleştirme tekniği uygulandı. Duyu değerlendirmesi Semmes-Weinstein monofilaman testi ve iki nokta ayrım testiyle yapıldı. Ortalama izlem süresi 29.2 ay (dağılım 5-144 ay) idi.
Amaç: Bu çalışmada Geissler 2. ve 3. derece skafolunat bağ hasarlanmalarında artroskopik dorsal kapsüloligamentöz sonuçları retrospektif olarak değerlendirildi. Hastalar ve yöntemler: Geissler 2. ve 3. derece skafolunat bağ hasarlanmaları nedeniyle Şubat 2011 ile Temmuz 2013 tarihleri arasında artroskopik dorsal kapsüloligamentöz uygulanan 32 hasta (20 erkek, 12 kadın; ort. yaş 30.1 yıl; dağılım 21-42 yıl) çalışmaya alındı. Yakınmaların başlangıcından cerrahiye kadar geçen ortalama süre 13.7 (dağılım 6-20) aydı. Eklem hareket açıklıkları sağlam taraftaki el bilek hareketleri ile karşılaştırıldı. Hastalar cerrahi sonrası Mayo El Bileği Skorlama Testi ile değerlendirildi. Ağrı görsel analog ölçeği (GAÖ) ile değerlendirildi.
Bulgular: Ortalama takip süresi 15.12 (dağılım 6-24) aydı. Mayo El Bileği Skorlama Testine göre, sonuçlar 20 hastada mükemmel, 12 hastada iyi idi. Sağlam ekstremiteye göre ameliyat öncesi fleksiyon açıklığı farkı ortalama 2.18° (dağılım 0°-5°), ekstansiyon açıklığı farkı ortalama 4.37° (dağılım 0°-15°) idi. Sağlam ekstremiteye göre ameliyat sonrası fleksiyon açıklığı farkı ortalama 1.71° (dağılım 0°-5°), ekstansiyon açıklığı farkı ortalama 1.09° (dağılım 0°-10°) idi. Sağlıklı ele göre ameliyat öncesi ve sonrası ortalama kavrama kuvveti sırasıyla %86 ve %94 idi. Ameliyat öncesi GAÖ puanı 6.59 (dağılım 4-9) iken, ameliyat sonrası GAÖ puanı 1.21 (dağılım 0-6) idi.
Sonuç: Çalışma sonuçlarına göre, artroskopik dorsal ligamentokapsülodez ağrı ve hareket kısıtlılığının giderilmesinde ve kavrama kuvvetinin geri kazanılmasında etkili bir yöntemdir.
AMAÇ: Triangular fibrokartilaj kompleks (TFKK) hasarlanması el bileğinin ulnar taraf ağrılarının başlıca nedenidir. Bu çalışmada, artroskopik olarak onarılan TFKK periferik (Palmer tip 1B) yırtıklarının tedavi sonuçları geriye dönük olarak değerlendirildi.
GEREÇ VE YÖNTEM: TFKK periferik (Palmer tip 1B) yırtığı nedeniyle Şubat 2007-Temmuz 2012 arasında artroskopik tamir uygulanan 38 hasta (30 erkek, 8 kadın; ortalama yaş 27.6; dağılım: 19-42) değerlendirildi. Değerlendirme Mayo el bileği değerlendirme formu ve ameliyat öncesi, ameliyat sonrası VAS (Görsel analog skala) ile yapıldı.
BULGULAR: Hastaların Mayo el bileği değerlendirme formu ile yapılan değerlendirme sonuçlarına göre 30 hasta mükemmel, sekiz hasta iyi olarak değerlendirildi. Ameliyat öncesi VAS 6.53 (dağılım: 4.5-8.2) ameliyat sonrası VAS 1.48 (dağılım: 0.3-3.1) olarak saptandı.
SONUÇ: Artroskopik teknikle minimal hasarlanma ile TFKK tamiri yapılabilmekte, eklemin tüm yapılarının daha iyi görüntülenmesi ve değerlendirilmesi sağlanabilmektedir. 6R portalin 1 cm altından açılan portalden uygulanan dışarıdan içeriye dikiş tekniği ulnar sinir yüzeyel dalının etkilenme olasılığının olmadığı minimal travmatik yöntemdir. Bu yöntem ile ameliyat öncesi ağrı şikayetlerinin anlamlı olarak giderilmesi mümkündür.
Summary Providing adequate venous outflow is essential in finger replantation surgeries. For a successful result, the quality and quantity of venous repairs should be adequate to drain arterial inflow. The digital dorsal venous plexus is a reliable source of material for venous repairs. Classically, volar digital veins have been used only when no other alternative was available. However, repairing volar veins to augment venous outflow has a number of technical advantages and gives a greater chance of survival. Increasing the repaired vein:artery ratio also increases the success of replantation. The volar skin, covering the volar vein, is less likely to be avulsed during injury and is also less likely to turn necrotic, than dorsal skin, after the replantation surgery. Primary repair of dorsal veins can be difficult due to tightness ensuing from arthrodesis of the underlying joint in flexion. In multiple finger replantations, repairing the volar veins after arterial repair and continuing to do so for each finger in the same way without changing the position of the hand and surgeon save time. In amputations with tissue loss, the size discrepancy is less for volar veins than for dorsal veins. We present the results of 366 finger replantations after volar vein repairs. ª 2013 Published by Elsevier Ltd on behalf of British Association of Plastic, Reconstructive and Aesthetic Surgeons.